Is het mogelijk om het Cross House te wijden?

Is het mogelijk om zelfstandig de toewijding van het kruis uit te voeren? In feite moet de procedure in de kerk worden gehouden met de verplichte deelname van de priester in overeenstemming met de Canons of Orthodoxy

In elke kerk kan de gelovige een kruis krijgen, ingewijd in overeenstemming met de kanonnen van de orthodoxe kerk. Echter, vaak kiezen mensen de inheemse kruisen gekocht in een juwelierswinkel of ontvangen ze als een geschenk van een geliefde. Is het mogelijk om dit kruis onafhankelijk te wijden?

Hoe een nieuw kruis in de orthodoxe kerk te heiligen

Een inheemse kruisman krijgt tijdens het sacrament van de doop. Ondanks de kerkkanonnen, moet worden opgemerkt dat een dergelijke rite in Rusland werd uitgevoerd vóór de goedkeuring van de orthodoxie.

Daarom gebruikt het dragen van een native cross zelfs ongelovigen, gezien het onderwerp als een oud symbool dat beschermt tegen de impact van negatieve manifestaties.

Omdat het kruis op hetzelfde moment in de kerk wordt geheiligd met de doop van de baby, is het niet nodig om het kruis verder te verwerven. Een persoon kan echter een belangrijk ding voor hem verliezen. In dit geval zal de beste optie opnieuw een orthodoxe kampioen kopen en toewijzen als de kerk aanbeveelt. Trouwens, het wordt voornamelijk ingewijd door een groot aantal inheemse kruisen op de vooravond van Pasen.

Eerder is de vraag of het mogelijk is om een ​​kruishuis te laten zinken, ontstond niet voor inwoners van de plattelandsdiepte. Deze rite was vrij vertrouwd. Gewoon gevolgd als een zegen. Maar in grote steden was het nodig om de tempel voor een speciaal ritueel te bezoeken.

Vaak wordt een dergelijke scheiding geassocieerd met de verleidingen van de grote stad, grotere gevoeligheid voor zonden van zijn inwoners. Daarom komt de doop van de baby en de verlichting van het kruis alleen in de tempel voor. Samen met kruisen moet de heiliging worden onderworpen aan andere items, bijvoorbeeld pictogrammen. Gelovigen zijn ervan overtuigd dat tijdens het ritueel de priesters een maand bidden lezen om het effect veilig te consolideren.

Voorwaarden voor consecratie

In feite wordt het ritueel in de kerk beschreven in de icoonman, een speciaal boek.

Het bevat de basisvoorschriften waarvoor de aanbidding op verzoek is vastgelegd, in het bijzonder:

• Als u het nieuwe kruis wilt inleveren, moet deze correct worden geselecteerd. Omdat dit een object is dat niet voor decoratie weet, moet u meer aandacht besteden aan het beeld van Christus. Het kruis, verworven in de kerk, wordt gemaakt door kanonnen en vereist geen herwijding, aangezien de procedure al is gepasseerd. De kruisen aangeboden in sieradenwinkels zijn echter vaak bedoeld voor katholieken. Het verschil ligt in de weg van de benen van Christus. In orthodoxie zijn 2 spijkers zichtbaar aan het kruis en in het katholicisme is er slechts 1 spijker in de afbeelding;
• Welk materiaal is gekruist – ongeacht. In de orthodoxie zijn er geen duidelijke richtlijnen of er een geboortekruis met houten of metaal moet zijn;
• In de kerk, waar het werd besloten om het kruis te wijden, moet je contact opnemen met de service. Meestal zijn medewerkers constant gelegen in de buurt van de plaats waar de kaarsen worden verkocht. Neem contact op met een van hen vragen om een ​​gesprek met een priester na het voltooien van de service;
• In een gesprek met een priester, moet u een verzoek indienen, verwijzend naar de Vader «Eerlijk rapport». Voer de rite uit met een heilige priester;
• Zorg ervoor dat u het kruis toont aan het doopsel, zodat hij ervan overtuigd zal zijn van de naleving van de orthodoxe kanonnen. U kunt het kruis op de ketting of thread van tevoren ademen;
• De priester verwijst het kruis op het altaar en dient het gelegde schinkel. De rite duurt lang, maar gedurende deze tijd kun je een kaars aan pictogrammen plaatsen en verschillende gebeden lezen, bijvoorbeeld, «Genade van de Heilige Geest»;
• Na voltooiing van de rite strooi de vader items voor heiliging, heilig water 3 keer. Pas daarna wordt aangenomen dat het ding wordt gewist;
• Zet het native cross onmiddellijk na de rite aan, omdat de aanwezigheid zonder hem in de kerk ongewenst is.

Na het gebed moet je de vader bedanken en een symbolische vergoeding voor toewijding achterlaten.

Hoe het kruis onafhankelijk thuis te wijden

Het is onwaarschijnlijk dat de priester ermee instemt om het kruis thuis te zinken. Er zijn echter veel manieren die aanbevelen «deskundig» Mensen voor het ritueel.

Bijvoorbeeld: een kruis, die kan worden toegewijd, gelijmd aan de onderkant van de buckethars. Emmer verlaagd in een put op puur donderdag. ‘S Ochtends van een gepassioneerde vrijdag na 5 geschreeuw van een haanvrouw zou naar de put-lezing moeten gaan «Onze Vader».

De emmer wordt uit het water verwijderd, terwijl ze worden uitgesproken: Saint-Saint-Holy, vanaf nu, Gods gekruist. Er wordt aangenomen dat het onderwerp de nodige reiniging was en kan worden gedragen als native cross.

Volgens orthodoxe kanonnen wordt een dergelijke actie beschouwd als ketterij. In geen enkele kerk zal zoiets niet worden gezien als een toegewijd onderwerp. Daarom is het niet nodig om een ​​rite zelfstandig uit te voeren, vooral de gelovige persoon.

In de toewijding van het kruis is nodig in de juiste instelling volgens de tradities van het christendom, die de eeuwenlang deed. Anders kan het kruis alleen worden gezien als een heidense amulet.