Yellowee Pasgeboren
Wat zijn de belangrijkste risico’s van geelzucht in pasgeborenen? Welke methoden voor het behandelen van de ziekte zijn het meest effectief? Hoe fototherapie kan helpen bij de behandeling van geelzucht
Geelzucht noemen gele of karakteristieke kleuring van zichtbare slijmerige membranen en huid als gevolg van accumulatie van bilirubine in het bloed. Bij pasgeborenen treedt kleuring op wanneer het niveau van totale bilirubine wordt bereikt van 70 μmol / l, en voor voorbarige – 50 μmol / l.
Vaker gevonden fysiologische geelzucht bij pasgeborenen, ontwikkelen in de eerste 3 dagen na de geboorte. Artsen omvatten deze toestand naar de grens, die geen behandeling vereisen.
Het is gevaarlijk door deze toestand giftige actie van gratis (niet-geassocieerde) bilirubine op het centrale zenuwstelsel.
Dergelijke kinderen zijn vatbaar voor de ontwikkeling van nucleaire geelzucht of bilirubine encephalopathie. Het voldoet alleen bij pasgeborenen en leidt tot moeilijke gevolgen: kindercerebrale verlamming en mentale retardatie.
Classificatie van de ziekte
In de periode van de pasgeborene onderscheidt verschillende soorten geelzucht:
een. Indirecte of ongeconjugeerde hyperbilirubinemie. Meer dan 85% van de totale bilirubine valt op indirect;
2. Geconjugeerd of directe hyperbilirubinemie, wanneer een directe bilirubine 15% of meer van het totale bilirubine verantwoordelijk is; Conjunatie geelzucht bij pasgeborenen kan duiden op erfelijke ziekten;
3. Hemolytische geelzucht;
4. Parenchimtotische geelzucht;
vijf. Mechanische (gewone) geelzucht.
Fysiologische geelzucht in de periode van de pasgeborene wordt vervolgd, ontwikkelt in 60% van de papa’s gezonde kinderen gedurende 2-3 dagen. Tegelijkertijd bereikt het niveau van bilirubine in vroegtijdige kinderen 85-103 μmol / l en in de docking – 51-60 μmol / l.
Het is gebruikelijk om de ontwikkeling van geelzucht aan fasen te delen:
een. In de eerste vijf dagen na de geboorte groeit de fractie van direct bilirubine in het bloed relatief snel;
2. In de tweede fase is er een matige afname in ongebonden bilirubine tot 50 μmol / l gedurende 11-14 dagen van een pasgeboren leven.
Zelden kan de tweede fase tot maand duren. Dit komt door de functionele volwassenheid van het kind en met het type voeding (langer dan de geelzucht houdt met borstvoeding).
Het schilderen van de huid van de baby komt natuurlijk voor: op zijn beurt geschilderd gezicht, nek, lichaam en ledematen.
De verdwijning van de geelzucht-kleuring wordt waargenomen in de omgekeerde volgorde: ledematen, torso, nek en gezicht. Sommige factoren dragen bij aan de verlenging van de geelzucht: het gebrek aan moedermelk in de moeder of, integendeel, geelzucht wordt soms geassocieerd met de effecten van moedersmelk aan het lichaam van de jongen.
Oorzaken van de ziekte
De oorzaken van geelzucht in pasgeborenen zijn anders:
een. In de bevalling was er een grote afgifte van rode bloedcellen;
2. Aanvankelijk, de hoge hoeveelheid foetale hemoglobine in het bloed van een pasgeborene;
3. Snel verval van foetus hemoglobine na levering;
4. Gebrek aan leverenzymen die deelnemen aan de conjugatie van de indirecte bilirubinefractie;
vijf. Onjuiste borstvoedingsmodus.
Fysiologische geelzucht bij pasgeborenen heeft zijn eigen kenmerken:
een. Het lijkt extern na 48 uur (2 dagen) na de geboorte;
2. Het niveau van BILIRUBIN bereikt de kritische waarde die de ontwikkeling van bilirubine encefalopathie kan veroorzaken;
3. De algemene toestand van de pasgeborene blijft bevredigend.
Bij kinderen voeden met moedermelk wordt het hoogste niveau van bilirubine gedurende 4-5 dagen waargenomen, zoals in de eerste dagen worden ze minder vloeistof als gevolg van niet-gespecificeerde lactatie.
In vroegtijdige kinderen hangt de mate van de ernst van de geelzucht vooral af van de looptijd van het kind en de pathologieën van de moeder tijdens de zwangerschap, en niet op het gewicht van de pasgeborene. De frequentie van geelzucht is hoger bij kinderen die generieke verwonding ontvingen, bij kinderen van meerdere zwangerschap en van Maternays lijden aan diabetes.
Behandeling van geelzucht in pasgeborenen
De belangrijkste methode voor de behandeling van fysiologische geelzucht blijft frequent voeding, het aanvragen van de borst op aanvraag, soms moet u dergelijke kinderen wakker maken voor het voeden. Verpleegkundige moeder aanbevolen om de drinkmodus aan te passen. Niet klein belang wordt gegeven aan de juiste voeding en recreatie van de moeder.
Het kind dat moedermelk krijgt, wordt niet aanbevolen om eventuele vervangers te geven, aangezien het wordt aangenomen dat maternale melk in staat is om alle behoeften van het kind te verstrekken en de snelle normalisatie van het niveau van bilirubine te bevorderen.
Als de algehele toestand van het kind onbevredigend wordt, neemt de geelzucht toe, het wordt aanbevolen om het niveau van bilirubine te bepalen. Als de geelzucht zich ontwikkelde na 8 dagen van het leven van een pasgeborene of duurt meer dan 2 weken, moet de ware oorzaak van deze staat worden vastgesteld.
De behandeling van hyperbilirubinemie heeft zijn eigen principes:
een. De eerste stap is om de redenen te elimineren voor het vergroten van het niveau van toxische bilirube van bloed;
2. Er moeten maatregelen worden genomen om verdere groei van het niveau van toxische bilirubine te voorkomen;
3. Pas methoden toe die bijdragen aan de snelste verwijdering van onnodige bilirubine van bloed.
Deze methoden omvatten fototherapie en vervangbare bloedtransfusie, die wordt aangetoond door pasgeborenen die een Rhesus-conflict of incompatibiliteit voor een bloedgroep met een moeder hebben.
Het definitieve besluit over het gebruik van deze methode wordt genomen na het bestuderen van de gedetailleerde geschiedenis, het verkrijgen van de resultaten van bloedtestresultaten voor de aanwezigheid en het niveau van antilichamen, met het uiterlijk van klinische tekenen van de toename van bilirubine met een snelheid van 17 μmol / L / H, en met een bilirubine-indicator onder 110 μmol / L in het koordbloed.
Fototherapie wordt 30 jaar toegepast tijdens de geelzucht in pasgeborenen. Met goed is deze methode geen negatieve gevolgen. Wereldwijd is fototherapie de belangrijkste techniek bij de behandeling van deze staat bij pasgeborenen.
De methode is gebaseerd op de overgang van een vetoplosbare vorm van bilirubine, die giftig is voor de hersenen, in een in water oplosbare niet-toxische vorm, die het lichaam gemakkelijk verlaat. Dit proces is onder invloed van ultraviolette stralen.
Een groter effect wordt bereikt door het verlichte lichaamsgebied te vergroten. Daarom zijn dergelijke kinderen meestal volledig verdeeld, maar voor het behoud van warmte zijn in de clusters.
Onder invloed van lichte bilirubine desintegreert op niet-toxische fracties. De belangrijkste is Lumirubin. Voor 12 uur verlaat hij het lichaam van het kind volledig met wielmassa’s en urine.
Soms tijdens fototherapie, heeft een pasgeborene een frequente vloeibare stoel, peeling van de huid, overmatige slaperigheid. Na de beëindiging van deze procedure, passeert de volgende verschijnselen zonder een spoor.
Het effect van het blauwe deel van het spectrum van de lichtgolf is giftig, dus het kind sluit de ogen met speciale glazen en geslachtsdelen met een donkere doek.
Zodat de blootstelling de grootste hoeveelheid van het kind beïnvloedt, moet hij elke 2 uur van positie veranderen.
Hoewel de metingen voor fototherapie worden bewaard, moet deze met regelmatige tussenpozen worden uitgevoerd. Het meest acceptabele regime voor de meeste pasgeborenen is de afwisseling van fototherapie en voedende pauzes.
Continue fototherapie-modus wordt aanbevolen als er een kritisch niveau van bilirubine of zijn intensieve stijging is.
De gemiddelde duur van de therapie is van 1 tot 3 dagen.
Het effect van de behandeling wordt niet alleen geschat door externe gegevens over huidskleuring, maar ook door laboratoriumindicatoren. Pasgeboren moet het niveau van bilirubine bedienen met behulp van bloedanalyse tot 2-3 keer per dag. In de eerste 12-24 uur vanaf het begin van fototherapiesessies wordt het kind in het lichaam gestabiliseerd door het niveau van indirecte bilirubine.
Deze methode heeft contra-indicaties: leverpathologie en obkomuctieve geelzucht.
Momenteel is er een alternatief voor fototherapie – glasvezelmethode. Het kind vloek in een deken met een glasvezellaag. Het is hij die een directe impact op de huid heeft. Plus de methode is de mogelijkheid van het vrije voeding van het kind, het kan bij de hand worden gedragen.
Het is de moeite waard om te onthouden dat vezel-optische therapie een iets kleiner effect geeft dan traditionele fototherapie in dode kinderen.
Het meest effectief is de combinatie van beide methoden.
Nadat het kind en de moeder vanuit het moederschap ziekenhuis zal ontladen, raadt de moeder aan om met de baby te lopen onder indirect zonlicht, frequent voeding van moedermelk (op aanvraag). Er moet aan worden herinnerd dat de Maladenz, die op fototherapie is, wakker moet zijn voor de volgende voeding.
