Geavanceerde relaties: typen, ontwikkelingsdynamiek, crises, manieren uit hen

Het gezinsleven is niet alleen de vreugde om bij je geliefde te blijven, maar ook moeilijk werk die zelfdoeheid vereist. De psychologie van echtelijke relaties weet de juistheid van de constructie

Het gezin ontwikkelt en ontwikkelt zich normaal in het geval wanneer beide echtgenoten het waarderen en het inzicht in elkaar tonen. In het geval, in het geval dat iemand weigert een compromis te laten zien, tonen de respect voor de tweede helft, ontwikkelt de Society of Society in Disharmony, wat kan leiden tot negatieve gevolgen.

Dus dat gehuwde relaties lang en sterk zijn, is er een constant werk nodig voor twee personen. Er zijn een aantal gezinslevensfasen, die elk een nieuwe ronde van ontwikkeling krijgt.

Harmonisch type familie

Deze groep bevat typen waarin er problemen zijn in het gezin, maar beide partners weten ze en lossen ze samen, het kiezen van de juiste methoden voor dit:

1. Traditioneel. Dit type ontwikkeling is gebruikelijk. Het belangrijkste nadeel van zo’n paar is dat ze ernaar streven om ervoor te zorgen dat ze allemaal als anderen hebben, naar hun mening, normale paren. In de regel kiezen ze een voorbeeld voor imitatie die ze echt kiezen. Partners in zo’n paar zijn vaak zeer sterk aan elkaar gebonden, wat soms interfereert met de ontwikkeling van de persoonlijkheid van elk afzonderlijk;
2. Afhankelijk. Dergelijke relaties zijn gebaseerd op emoties. Hun basis is om te voldoen aan de behoeften van echtgenoten, maar in de meeste gevallen niet twee, maar slechts één van hen. Dit familieontwikkelingsscenario heeft een aantal ondersoort: Tyrant – het slachtoffer, vader – dochter, het offer – een badmeester, moeder – zoon. Ondanks het feit dat sommige van de subspecies tirannie suggereren, verwijst dit type cel van de samenleving naar harmonische, omdat zowel hun rol zich regelt;
3. Affiliate. Dit type is nog gevraagd. Beide echtgenoten in zo’n gezin proberen de persoonlijke ontwikkeling van hun helften te ontwikkelen en te verwelkomen. Elke partners nemen de verantwoordelijkheid op voor de ontwikkeling van de betrekkingen, ze proberen eerlijk te zijn. In een dergelijk systeem van echtelijke relaties wordt wederzijds begrip regerend, wat het vermogen is om te luisteren, het vermogen om te worden gehoord en begrepen. Dergelijke paren worden onderscheiden door de aanwezigheid van een compromis in alle zaken, creatieve start;
4. Harmonisch. Dit type wordt als ideaal beschouwd. Leden van de Society Cell begrijpen de noodzaak om compromissen te maken. Hun standpunten bij binnenlandse kwesties, kwesties van kindereducatie, recreatie zijn identiek, en als conflicten zich in het dagelijks leven ontstaan, worden ze snel opgelost.

Disharmonische relaties

In de regel kijken dergelijke gezinnen veilig, maar achter de muren van hun huis zijn niet zo glad:

• Naar buiten rustig. Voor de externe harmonie van familie-relaties verbergt het gevoel van eenzaamheid van elke partners. Vaak komen de gevoelens naar leden van zo’n cel van de samenleving dat accommodatie met zijn partner alleen hun kostbare tijd selecteert, maar een gevoel van verantwoordelijkheid voor het gezin en vooral voordat kinderen niet zo’n pair geven. Niemand wil naar de dialoog gaan, compromis, oprechtheid is afwezig. Vaak zijn beide partners zelfs voor elkaar voorwends dat alles in orde is, hoewel beide begrijpen – gevoelens lang vervaagd zijn, en iedereen ervaart deze staat alleen;
• Vulkanisch. In een dergelijk systeem is er ook geen dialoog, maar er is een massa van wederzijdse verwijiften die voortdurend strikt worden uitgedrukt in conflictsituaties. Verantwoordelijkheid voor de ontwikkeling van het gezin in dit geval vindt geen van zijn echtgenoten plaats, maar iedereen probeert emotioneel hun positie uit te drukken;
• Sanatorium. Overmatige bezorgdheid voor een van de leden van de cel van het bedrijf leidt tot het feit dat de interactie ten gunste van slechts één partner pathologisch wordt. In zo’n gezin moet iedereen zijn vorderingen ten gunste van een andere, die negatief beïnvloedt en vooral voor kinderen. De psychologie van de huwelijkse relaties van dit paar is zodanig dat het bearelable niet de verwachte aandacht en warmte geeft dan leidt tot een diepe stoornis die warmte en zorg geeft;
• Vesting. In deze cel van de samenleving waarneemt iedereen de wereld over de hele wereld als een potentiële dreiging. Ze creëren hun eigen wereld, maar daarin vanwege vijandige wedstrijden regeren geen harmonie en warmte. Ze lijden in zo’n cel van de samenleving en kinderen die gesloten worden, en soms als medewerkers;
• Derde wiel. De relatie van het paar is zo dichtbij dat niemand, en zelfs een kind, ze niet nodig hebben. Als hij nog steeds is geboren, wordt een bandwicker voor ouders;
• Maskerade. In dit paar wordt de ontwikkelingsdynamiek alleen ondersteund door de competitie. Het wordt in alles gemanifesteerd, maar getuige hiervan «ras» Het kind wordt, die de hele tijd ziet, omdat ouders proberen zichzelf en de hele wereld te bewijzen dat de tweede helft niet goed is;
• Demonstratief. Dergelijke soorten gehuwde relaties zoals deze en extern rustig gezin zijn vergelijkbaar. Het verschil ligt in het feit dat er in dit geval geen verantwoordelijkheid is, die een paar leven houdt volgens het scenario van externe kalmte.

Dynamiek van ontwikkeling

Elke cel van de samenleving in de ontwikkeling ervaart verschillende fasen:

• Vorming. Duurt dit stadium sinds het begin van een gezamenlijk leven en vóór het uiterlijk van de eerstgeborene. Elk van de partners «Soms» en krijgt een nieuwe rol. In dit stadium, kennismaking en adoptie in de familie van nieuwe familieleden. Beide veronderstellen verantwoordelijkheden en verantwoordelijkheden en de dynamiek waarin de huwelijksrelaties zich ontwikkelen door de bereidheid van iedereen om zijn verplichtingen te vervullen. Pasgehuwden kijken al aan elkaar niet als een prachtige ridder of prinses van een sprookje, maar zoals op echte mensen die nadelen hebben. In dit stadium is het belangrijk «Aankoop» naar elkaar. Voor dezelfde periode, de zwangerschap van zijn vrouw en is een serieuze test voor beide;
• Geboorte van de eerstgeborene. Crisis-periodes zijn geassocieerd met dit evenement. De aandacht van vrouwen snelt naar de Tsjaad, een man voelt zich beroofd. In dit stadium is het belangrijk om te begrijpen dat beide mensen zo’n zorgeloos niet hebben, zoals eerder. Het is noodzakelijk om een ​​andere toewijding aan te nemen – de opleiding van het kind tot het moment dat niet een volwassene wordt en niet onafhankelijk zal blijven leven. Andere crisisperioden komen naar deze fase van ontwikkeling – wanneer het kind 3 en 7 jaar draait. In het eerste geval komt een vrouw meestal uit het decreet en keert terug naar het werk, wat de manier van leven grotendeels verandert en er is behoefte aan wennen aan het nieuwe regime. In het tweede geval verandert de levensroutine als gevolg van het vertrek van Tsjaad naar school;
• Beëindiging van kinderopvang. Als er verschillende in het gezin zijn, duurt deze fase van het moment waarop het oudere kind «vloog uit het nest» en tot het moment waarop het jongste kind zal doen. Deze fase wordt gekenmerkt door het feit dat beide echtgenoten al hebben gevoeld dat ze snel weer bij elkaar zullen blijven en ze zullen nooit meer het leven samen moeten vestigen. Bovendien wordt de periode gekenmerkt door het feit dat echtgenoten in de regel moeten worden ingebouwd in nieuwe rollen – grootouders;
• In dit stadium hebben alle kinderen het huis van ouders al verlaten en mensen ervaren dergelijke crisisperioden in de ontwikkeling van echtelijke relaties, die in sommige gevallen samen eenzaamheid samen kunnen worden genoemd. Welk vreemd het ook lijkt, er zijn veel gezinnen die in dit stadium uit elkaar vallen, vooral dit is van toepassing op jonge grootouders die zich voelden «adem» tweede jeugd. Het betreft het en koppels die leefden «Uit de gewoonte», Voor kinderen. Ieder der kinderen kon geen bezoek brengen aan hun eigen cel van de samenleving en bij de ouders blijven. Natuurlijk wordt de educatieve functie van de echtgenoot niet langer uitgevoerd;
• Dit is de laatste fase van de cyclus, die duurt tot de laatste dagen van het leven. De periode wordt gekenmerkt door pensionering, de hulp van jonge families van hun kinderen. Het is belangrijk dat wederzijds begrip is gevestigd tussen hen en kinderen om gedurende het hele leven te bouwen. Tijdens deze periode is alle aandacht van echtgenoten gericht op het verhogen van zijn kleinkinderen, vaak maken mensen zich zorgen over hun gezondheid.

Elke periode wordt gekenmerkt door crisisfasen, van de uitgang die afhangt van de vraag of familierelaties op het nieuwe niveau zullen zijn.

Vaak mogen crises worden gescheiden – ik kan geen nieuwe functies, toezeggingen accepteren en vervullen, mensen weigeren eenvoudigweg een gezin te bouwen.

Naar dit gebeurt niet, moet u weten over dergelijke perioden, hun oorzaken en wegen, die gewoonlijk wordt gereduceerd tot één – wederzijds begrip.

Gewoon weten hoe te luisteren naar de partner, om rekening te houden met zijn mening en positie kan het correct helpen om uit de crisis te komen.

Bijna alle psychologen zijn het erover eens dat de crises die de levenscyclus van de cel van het bedrijf vergezellen een absoluut normaal fenomeen zijn waarmee haar leden de waarden opnieuw kunnen overwegen en correct aansluiten bij de volgende fase van gehuwde relaties.