Hoe in God te geloven?

Hoe in God te geloven? Deze vraag wordt steeds meer gevraagd door veel van onze landgenoten. Misschien kwam en uw tijd beantwoord deze vraag

«In onze moeilijke, meer dan ooit ..» – Het is dus mogelijk om ons huidige gesprek te starten, maar aan de andere kant – zijn er eenvoudige tijden? Is er op elk moment voor alle menselijke geschiedenis, die eenvoudig kan worden genoemd? En is het echt onze tijd nastreven van enkele ongelooflijke moeilijkheden?

Is het gemakkelijker voor degenen die in de jaren 90 op de ruïnes van het rijk hebben overleefd, die honger had tijdens de oorlog en het land na herstelde, om nog maar te zwijgen van de jaren van de na-revolutionaire ruïne, grote terreur en burgeroorlog? Elke keer presenteert uw tests aan mensen, het past bij uw examen, de offset waarin – het leven, eer, waardigheid en zeer zelden – relatief welzijn.

De tijden waren altijd moeilijk, en te allen tijde was een persoon op zoek naar hulp bij moeilijkheden, troost in talrijke problemen en sorces, versterking in een gravit. En het was precies dat geloof in God.

Aangezien je deze tekst leest, heb je het meest waarschijnlijk al begrepen en voelde je de behoefte aan geloof, maar iets voorkomt dat je een beslissende stap maakt en gelooft dat er iets terugkeert, vertraagt ​​je ontwikkeling. Hoe deze cruciale stap te maken, hoe te geloven in God?

Tot geloof door vertrouwen

Dus je kwam om de behoefte aan geloof te begrijpen, je wilt oprecht geloven, maar geloof komt niet. Iets houdt je. Wat? Hoogstwaarschijnlijk is dit je levenservaring, de lading van verzamelde kennis, die tegenspreekt hoe de goddelijke voorzienigheid in de vertegenwoordiging moet werken.

Waarom werken mensen goed, maar krijgen geen zichtbare beloning? Waarom zijn er ziekten en oorlogen, waarom mensen sterven in rampen? Waarom iemand al zijn leven kan bidden, maar krijg je niet het gewenste?

Ik wil je het volgende aanbieden: Laten we je de kindertijd onthouden. Nee, niet eens, je kunt jezelf nauwelijks van het gezin onthouden. Je hebt kleine kinderen, misschien jongere broers en zussen? Laten we proberen naar de wereld te kijken bij hun ogen.

Stel je voor, je hebt net geleerd om meer of minder zelfverzekerd te lopen, niet langer in elke stap valt en probeer zelfs te rennen. Je loopt aan, beweegt nauwelijks gehoorzame benen, na waar je ogen eruitzien, want er is zoveel onbekend en interessant. Maar wat is het, je neemt grote sterke handen op en keert terug naar het allereerste begin van je pad en ontvouw je zelfs helemaal aan de andere kant.

Waarom? Je hebt tenslotte niet eens vallen en als je valt – het zal niet betalen. Je probeert weer te rennen, maar het paar handen blokkeert je. Je bent woedend, en in alle keel ontevredenheid met het onrecht van deze wereld. Handen halen je op en nemen mee naar huis.

Hier ben je ouder, deze leeftijd herinner je je waarschijnlijk zonder moeite. Hoe onthoud je de situaties die je dan verdween die voor je belichaamd zijn «fout» en «onrecht» Mira. Zomer, al je vrienden vliegen ijs, je vraagt ​​je moeder om een ​​deel en jij te kopen, maar krijg een weigering.

Waarom, omdat je je goed hebt gedragen. Mam legt iets uit, over het feit dat je onlangs hebt afgelopen, maar je begrijpt en drukt nog steeds mijn belediging en verontwaardiging of haast de hysterie, gevolgd door vergelding – deprivatie van een wandeling, en dan klap.

Time Flies, je bent al een tiener. En hier «onrecht» De wereld viel op je met al zijn massa! Het is onmogelijk om laat te lopen, je kunt je niet aankleden zoals het leuk vindt, je kunt geen tijd doorbrengen met de jongens die niet van ouders houden, en ze zijn zo cool. En dit ondanks het feit dat je geweldig bent en ijverig alle taken rond het huis vervult. Nou, wat voor soort onrecht!

En alleen gerijpt en de hobbels steken, begrijp je hoe wijs mensen je ouders waren, en hoe het belachelijk je kinderen en tienerervaring was, door het prisma van welke ouder wijsheid onrecht leek.

Je begrijpt hoeveel tegenslagen je wordt verwijderd «oneerlijk» In het oog op een kind of tiener, maar redelijke straffen, verboden en manifestaties van ouderlijke strengheid. Dankzij hen ben je tot hun jaren gegroeid, zonder de gezondheid op te stappen, zonder tijd door te brengen die vrijkomt op kleinigheden, zonder zijn lot te breken door contact op te nemen met een slecht bedrijf.

Stel je voor een minuut die bij een kind of adolescentie zal zijn, relaties met wie ouders zullen voortbouwen op het uitwisselingsbeginsel, welke ouders de nakoming van alle verlangens zullen verkopen om hun taken te vervullen. Ik peppte mijn pap – je kunt de rozet likken, stapte in de kamer – hier heb je geld voor een kilogram ijs, kreeg de top vijf voor de controle – loop op zijn minst tot de ochtend, gekleed als matroos.

Grappig? Maar waarom proberen velen hun relatie met God te bouwen, precies op dit principe? Voldoet aan de eisen van God, uitgedrukt in de geboden en patristische leringen, en wachten op de onmiddellijke uitvoering van hun gebeden, en niet wachten, twijfelen in hun geloof?

Dus het kind zal een ouder nastreven die zijn verlangens niet ploegt, niet in staat is om de ouder wijsheid te begrijpen. En dit is ondanks het feit dat het verschil tussen het kind en de ouder – van de kracht van een paar decennia.

Maar er is een getal in de wereld dat in staat is om te beschrijven hoe vaak breder en verzekering van de afgrond tussen de sterfelijke man en de eeuwige God? In staat stellen dat Gods wijsheid wordt gedicteerd door talloze miljarden ervaring?

Het antwoord is duidelijk. Wat blijft voor degenen die in God willen geloven? Gewoon vertrouwen. Trust-Sia, dat is jezelf toevertrouwen aan God, net zoals we in onze tijd ouders vertrouwden, vertrouwen op zijn immense wijsheid. En de Heer, wanneer het de nodige, tijdig en nuttig voor ons acht, geeft ons een echt helder geloof.

Gesprek met een atheïst

Ik leek altijd stomme en nutteloze verschillende instructies voor het overtuigen van atheïst (of vice versa, zoals een atheïst om overtuigend te zijn «TISTA»), Nou, hoe kun je overhalen in iets volwassens? IJdele uitgaven van tijd We en zoveel vrijgegeven te veel.

Er zijn echter vaak situaties in het leven wanneer een atheïst (of, zoals zij zelf naïef zelf, «Ongelovigen») Het blijkt uw jonge man, bruidegom of echtgenoot. Helaas is het precies atheïsten die steeds meer fanatieke intolerantie aantonen in hun geloof, en andere uitgang, behalve om een ​​geschil aan te gaan, blijft gewoon niet.

Laten we gewoon zeggen: om een ​​atheïst te laten geloven in de God van een atheïst zonder een tegenbeweging van de laatste kant bijna onmogelijk. De HEERE strekt zich alleen met zijn hand, en of u het moet aannemen – de keuze van de mens. Maar om het recht op uw mening te verdedigen, terwijl u relaties behoudt, kunt u en behoeven.

Hier zijn enkele grote argumenten die je moet onder ogen zien:

• Wetenschap ontkent God. Dit is niet het geval, het bestaan ​​van God trekt geen van de bestaande wetenschappelijke wetten in tegenspraak. Moet ook vaak horen dat Science de God niet nodig heeft. Er is een legende over hoe de geweldige Franse wetenschapper Laplas, Napoleon zijn visie op de bouw van het zonnestelsel uitzet, aan de kwestie van de keizer «En waar is God?» Giddeld antwoordde: «Ik heb deze hypothese niet nodig». Misschien hoefde de Grote Laplais niet om een ​​model van het universum in een andere dan Newtonian Physics te bouwen, maar het volume van de door de jaren heen gewonnen volume deed de onmogelijkheid van de bodem van het universum, net als simpelweg op Miriada voor altijd gedragen in de leegte van ronde stenen. De ontwikkeling van de wetenschap heeft Laplace geliefd aan de First-Grader, die wordt verwerkt door toevoeging en aftrekking, zonder siquors en integralen te hebben. Het antwoord op de nieuwe kennis was de theorie van de relativiteit en de theorie van een grote explosie (waarin hij, trouwens, Laplace niet nodig had), die begon (creatie!) Vrede en tijd – een erkend wetenschappelijk feit;
• Podsa sami zonden. Ja, zonde, omdat de dienaren van de kerk geen engelen zijn, en zelfs niet het beste van mensen. Maar nadenken over wat: over de meerderheid van de politie, vooroordeel van rechters en de schande van het kantoor van de officier van justitie, betekent dit, betekent dit dat de wet niet nodig is en als het wordt geannuleerd, zal het beter zijn? Retorische vraag. Ook is de zonde van dienaren van de kerk en het geloof niet in diskrediet het idee van geloof als zodanig;
• Gelovigen – Allemaal abnormaal. En in het ziekenhuis – alle patiënten. Ze maakten ziekenzieken, of mensen, voelen zich onredelijk, ze kwamen daar zelf, waar ze hulp zullen ontvangen? Ziekenhuis dokterslichaam, en geloof – ziel, omdat mensen, een psychische aandoening voelen, naar waar ze hulp krijgen – voor geloof en kerk;
• Je wilt niet voor jezelf beslissen en wachten op instructies van God. De illusie dat iedereen voor zichzelf beslist, kan een persoon koesteren op een onbewoond eiland. Ja, en dat totdat hij een beest groter tegenkomt. Misschien dan, het vervelend op een boom (als hij slaagt), schudt zo iemand zichzelf op zijn arrogantie. Boven een persoon die in de samenleving woont, een staat met zijn onderdrukking, de autoriteiten met financiële teugels, ouders, echtgenoten en anderen, andere zeer vele krachten die van invloed zijn op bepaalde oplossingen. U beslist of u belasting moet betalen en hoeveel? Verwezen certificaten in staatsinstellingen en welke? Zelfs op welke leeftijd geef je eigen kind aan school, wordt het aangegeven door de overeenkomstige wet.

God, in tegenstelling tot wereldkrachten, beveelt het niet, verbiedt niet. God, geloof en kerk aangeven alleen de weg. Of het op dit pad moet stappen – een persoon kiest zichzelf.

Dit zijn slechts een paar obstakels met wie je moet onder ogen zien, door geloof gaan. Vertrouw op de Heer, en de Heer kan het voor u gemakkelijker maken.

Als je in God gelooft – je bewuste keuze, laat ze je een heel kort gebed geven: ik geloof, Heer! Help mijn ongeloof.