Manische depressie: leven zonder harmonie

Hoe de manische depressie wordt gediagnosticeerd. Wat veroorzaakt bipolaire stoornis. Fasen van manico-depressieve stoornis. Een belangrijke rol van het ondersteunen van dichtbij bij de behandeling van de patiënt

Actieve bespreking van het probleem van depressie in de samenleving helpt niet alleen om het probleem te accepteren, maar ook voortdurend naar buiten te kijken, hoe te genezen of te voorkomen. Ondertussen, over de huidige psychische aandoening – manische depressie – kennen een breed scala aan mensen relatief weinig.

Klinisch beeld van manisch depressief syndroom

Tweede officiële naam – bipolaire stoornis. De ziekte of het syndroom, is dat in het gedrag en de objectieve toestand van het menselijk lichaam, twee tegenovergestelde fasen worden waargenomen – manisch (affectief) en depressief.

De fasen wisselen af ​​met de zogenaamde de juiste koers, maar er kan een regelmatig aanstootgevend zijn van slechts één van hen, meestal – depressief. Tussen de fasen kan er of geen interval zijn van een normale toestand, rustige dagen, remissie. In ernstige gevallen treedt er geen verlichting op, de persoon is onderworpen aan scherpe en diepe druppels van de ene fase naar de andere.

Uiteraard beïnvloedt deze ziekte niet alleen de fysieke en geestelijke gezondheid van de patiënt, maar ook zijn persoonlijke, gezinsleven, sociale status, werk. Met constante observatie van de arts en de diagnose kan de patiënt een gehandicapte groep krijgen.

Symptomen van maniakale depressie in de affectieve fase zullen sterke beoordeling, prikkelbaarheid, manie, angsten, paniekaanvallen, angst, slapeloosheid, soms hallucinaties, onzin, onzin zijn.

Het is een fase van verhoogde opwinding, zowel motor als psychologisch. Een persoon kan agressief zijn, onbeleefd, luidsprek, gedraagt ​​zich hard, niet permanent, neem eventuele acties in verband met de plot van zijn manie of hallucinaties.

De verergering van de depressieve fase geeft een diepe afname van kracht, pijnlijke zwakte, manifestatie van achtergrondziekten (neurologisch, cardiologisch). Een frequent symptoom van de depressieve fase wordt beschouwd als een depressieve stemming, gedachten van de dood, wanhoop, suïcidale neigingen, er zijn afleveringen van geheugenverlies en stupor.

Afzonderlijk genomen, deze staten en zo moeilijk over te dragen, en hun verschuiving, vooral vaak, exploiteert snel de interne reserves van de ziel en het lichaam. Zonder een passend onderzoek, behandeling en zorg, valt een persoon in een vicieuze cirkel, niet alleen lijdt aan symptomen, maar ook snel het verliezen van kracht.

Welke van de fasen is erger, natuurlijk, het is onmogelijk om te zeggen: in elk van hen is een persoon ongewoon kwetsbaar, kan zichzelf en anderen schaden, materiële schade veroorzaken, problemen en zelfs ongelukken veroorzaken. Tijdens de veracerbatietijd kan de patiënt niet volledig de gevolgen van haar acties realiseren, aangezien zijn beoordeling van de realiteit ontoereikend is.

Patiënten met maniokular-depressieve psychose zijn niet constant in hun eigen wereld, maar in veel opzichten verliezen het vermogen om normaal te handelen en beslissingen te nemen, de familieleden voortdurend te beschermen en te verzorgen. 

Waarom ontstaat manische depressie

Psychiatrie verwijst deze staat naar geestesziekte, waarvan de etiologie niet helemaal duidelijk is. Differentiële diagnose stelt u in staat symptomen, aangrenzende ziekten te benadrukken en de toestand van de patiënt aan te passen, maar de ware oorzaken kunnen nog steeds niet meer uitvinden.

Vermoedelijk omvat het een schending van metabolisme, waterzout en aminozuur. Dat wil zeggen, moderne geneeskunde is geneigd om te zien in de ziekte van de ziekte chemische aard. Tegelijkertijd zijn er vanwege de ziekte een aantal controlestudies die indirect bewijzen dat stressvolle situaties en zware levensomstandigheden het kunnen veroorzaken. 

Het resultaat van het werk van artsen in deze richting is de volgende lijst met oorzaken van de ziekte:

• genetische aanleg;
• Endocriene aandoeningen;
• Postpartum depressie en postpartum psychose;
• slaapproblemen;
• circadiane stoornissen (organisme biorithms, afhankelijk van de verandering van dag en nacht);
• Strategieën, stress. 

Sommige van de items, zoals bijvoorbeeld sterke stress of postpartumproblemen met de psyche, worden als niet zo veel echte oorzaken beschouwd als een launcher-mechanisme van de ziekte. 

Is het mogelijk om een ​​manische depressie te genezen

Voorspelling voor patiënten met perioden wanneer het syndroom niet verschijnt, gunstig. Ziekte kan worden gecontroleerd, waardoor de manifestatie van de meest acute symptomen van beide fasen kan worden geminimaliseerd, het gedrag en de fysieke gezondheid van de patiënt op een bevredigend niveau behouden. Sommigen kunnen zelfs een levensstijl houden die als bijna normaal kan worden beschouwd – om in relatieve harmonie met u en de wereld te blijven, een gezin, werk, hobby’s, publieke verantwoordelijkheden, enz.

In constante behandeling en supervisie (vaak in het ziekenhuisziekenhuis), hebben zware patiënten nodig, verlichting tussen de fasen die helemaal niet voorkomen, of als naast het syndroom andere ernstige ziekten zijn die interfereren met werken, zelfbediening en socialiseren.

De behandeling wordt alleen voorgeschreven door gekwalificeerde artsen en als u een dergelijke moeilijke test als manische depressie tegenkomt, dan moet u de hoofdkrachten verzenden naar de zoektocht naar het beste van de meest toegankelijke instellingen en specialisten.

Er is geen speciale geneeskunde van manische depressie, dus de kwaliteit van de hulp en het succes van de behandeling hangt bijna volledig af van de tactiek van recepties, het verwijderen van symptomen en bijwerkingen van drugs.

Antipsychoticum drugs, antidepressiva, neuroleptica, anxiolytica worden toegepast – al het nodige heeft geen zin. Hoe dan ook, het is onmogelijk om het medicijn en de dosering op de instructies voor een gewone persoon te kiezen, de verantwoordelijkheid voor het resultaat is te groot, een certificaat van ervaren psychiater is vereist.

Een van de belangrijkste factoren die helpen de patiënt te stabiliseren – de voorwaarden voor het dagelijks leven. Permanente recreatie en activiteit, naleving van de naleving van drugs, bescherming tegen provocerende situaties en stress.

De organisatie van al deze volledig valt op geliefden, vaak zelfs één assistent zal klein zijn, zoals zorg en samenwoningen met een persoon die aan zo’n ziekte lijdt, is een slopende, ernstige werk, vaak zonder de mogelijkheid om te rusten en af ​​te leiden. Voor de behandeling van een familielid is het beter om het hele gezin te nemen, dan de kansen om hem te helpen zich te verspreiden tegen de ziekte.